Paradoks wzorowego ucznia

"Czy poszukiwanie sensu może zastąpić poszukiwanie szczęścia?" - Paradoks wzorowego ucznia

 

W zeszłym roku mój syn chodził do drugiej klasy. Początkowo było bardzo zadowolony i szczęśliwy. Dostawał piątki. Jednak  to zadowolenie i subiektywne odczucie szczęścia szybko minęło, kiedy z kartkówek otrzymał dwie trójki. Żeby poradzić sobie z nieprzyjemnymi emocjami, zracjonalizował sytuację tymi słowami: „Mamo  nie wychodzi mi ta nauka zostanę kopidołem i blogerem”.

Jeżeli nauczyciel nie zmieni swojego podejścia to prawdopodobnie mój syn „zrealizuje się jako bloger” a uczenie się i szkoła nie będzie go już interesowała. Do końca swojej kariery szkolnej będzie miał etykietę „słaby”.

  

Jak nauczyciel może zmienić swoje podejście  i uchronić wielu uczniów przed podobnym losem?

 

Przedstawię to na podstawie analogii odnoszącej się do „Paradoksu rodzicielstwa” .

Zadam ci pytanie (pomyślisz strasznie głupie-dotrwaj zatem proszę do końca)  

„Co myślisz o posiadaniu dzieci- czy przyczyniają się do poczucia szczęścia?”

Jeśli tak, pomyśl jeszcze raz.

Badania wykazują, że dzieci zmniejszają subiektywne poczucie szczęścia (np. Anderson, Russel, & Schumm, 1983 lub Campbell, 1981), chociaż rodzice uważają, że czynią ich szczęśliwszymi.

Zjawisko to jest znane jako "Paradoks rodzicielstwa" lub "Uśpienie rodzinne".

Dlaczego dzieci nie czynią rodziców bardziej szczęśliwymi?

Jednym z dominujących wyjaśnień jest to, że dzieci zwiększają rodzicom ilość i poziom różnych czynników stresujących. (Glass, J., Simon R.W., Andersson M.A., 2016), takich jak:

·      Permanentny  brak czasu,

·      Zapotrzebowanie energetyczne

·      Niedobór snu

·      Zaburzenia równowagi między pracą i życiem

·      Obciążenie finansowe

Co gorsza, ludzie na ogół są mniej zadowoleni ze swojego małżeństwa, gdy mają dzieci.

W swojej książce:„Znaczenie życia" Roy Baumeister  zaznacza, że ludzie doświadczają szczęścia w dwóch sytuacjach:

·      Pomiędzy weselem a narodzinami pierwszego dziecka.

·      Między odejściem ostatniego dziecka z domu a śmiercią współmałżonka.

Więc jeśli patrzysz na dzieci z perspektywy osobistego szczęścia, fazy życia małżeńskiego bez dzieci są najszczęśliwszymi okresami.

Jeżeli dotrwałaś/eś do tego momentu to usłyszysz dobre wieści.

Posiadanie dzieci okazuje się doskonałym źródłem - jest to najpotężniejsze źródło - zadowolenia z życia, poczucia własnej wartości i znaczenia, zwłaszcza dla kobiet (Hansen, T., Slagsvold, B. , Moum, T., 2009), chociaż mężczyźni są o wiele bardziej skłonni uważać bezdzietność za bardzo niekorzystną dla siebie sytuację (Blake, J., 1979,).

Zobacz, ocena poznawcza (co myślisz) i emocje (co czujesz) nie są na tym samym kontinuum. To znaczy: możemy coś doceniać i uznać  za znaczące, nawet jeśli nie daje poczucia szczęścia w danej chwili.

Czyli jak uczynić naukę znaczącą?

Pooglądaj prezentowany poniżej fragment filmu : „Siła spokoju”

Powinno to być największe przesłanie w polskiej szkole : Próba zrobienia  „czegoś" daje tyle samo przyjemności i jest tak samo ważna jak uzyskany rezultat. Uczeń uczy się i jest szczęśliwy z samego aktu uczenia a nie tylko z uzyskanej oceny. Oceny dają kruche, chwilowe,  subiektywne poczucie szczęścia.  Ocena nie może stanowić celu samego w sobie.  Nadaj znaczenie samej nauce a wtedy uchronisz wielu uczniów od podejmowania decyzji życiowych w wieku 8 lat.

Opracowano na podstawie „Positive Psychology Program”